تریستور یک نیمه‌رسانای قدرت است و به صورت یک قطعهٔ چهار لایه‌ای P-N-P-N ساخته می‌شود. تریستورها ۳ پایانهٔ آند، کاتد و گیت دارند. پایهٔ آند با A، کاتد با K و گیت (دروازه) با G نمایش داده می‌شوند که از این میان آند و کاتد به مدار قدرت متصل می‌شوند و گیت جریان کمتری دارد. تریستورها در دو حالت پایدار روشن و خاموش مورد بهره برداری قرار می‌گیرند.
تریستور نیز با اعمال ولتاژ به پایه‌های کاتد و گیت (Gate)، جریان بین پایه‌های آند و کاتد برقرار می‌شود که به آن جریان آند می‌گویند. از تفاوت‌های تریستور و رله این است که رله یک کلید الکترومکانیکی است اما تریستور یک کلید الکترونیکی که صدا و جرقه تولید نمی‌کند. از طرف دیگر تریستور یک کلید یک جهته است و جریان در آن همیشه از آند به سمت کاتد برقرار می‌شود و اگر بخواهیم جریان دوطرفه داشته باشیم باید دو تریستور را به صورت برعکس با هم موازی کنیم. تفاوت دیگر تریستور و رله در این است که بر خلاف رله‌ها که با قطع ولتاژ بوبین رله خاموش می‌شود، تریستور با قطع ولتاژ گیتش خاموش نخواهد شد.
شکل زیر مدار یک رکتیفایر تریستوری تکفاز را نشان می دهد که ولتاژ خروجی به وسیله زاویه فاز کنترل می شود. همانطور که در شکل مشخص شده است، با افزایش زاویه آتش تریستور، ولتاژ موثر خروجی کاهش می یابد. به عبارت دیگر، با تغییر زاویه آتش تریستور می توان ولتاژ موثر خروجی را تغییر داد.
مزایای رکتیفایر تریستوری:
- ارزان بودن
- سادگی مدار قدرت
معایب رکتیفایر تریستوری:
- تولید گرمای زیاد و تلفات بالا
- مصرف توان راکتیو بالا
- نیازمند هسته ترانسفورماتور حجیم و سنگین
- ریپل ولتاژ بالا
- هزینه برق مصرفی بسیار بالا
- عملکرد نه چندان کارآمد برای آبکاری های کروم سخت
